สวัสดีค่ะดิฉันชื่อนางสาวพิมลพรรณ แสนบุตรดี ชื่อเล่น โม อายุ 17 ปี ยังเป็นนักเรียนอยู่ สำหรับวันนี้จะมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของโมกันนะคะ ตอนเด็กๆโมเกิดที่จังหวัดมหาสารคามอยู่กับยายและตาพ่อกับแม่ไปทำงานต่างจังหัวตอนนั้นโมยังเด็กและซุกชนมากชอบไปเล่นกับเพื่อนในหมูบ้านจนค่ำ ยายต้องมาตามกับบ้านตลอดพอเข้าไปเรียนหนังสือตอนนั้นยังอยู่แค่อนุบาล 2 ตอนนั้นโมชอบวาดรูปมากนอกจากจะเป็นการฝึกตัวเองแล้วเรายังได้ฝึกจินตนาการไปด้วยต่อมา ครูเห็นความสามารถขอโมเลยพาไปแข่งขันประกวดวาดภาพละบายสีหัวข้อคือสืบสารโครงการพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียง ตอนนั้นเป็นการแข่งขันครั้งแรกจึงรู้สึกตื่นเต้นมากจึงทำผลงานออกมาไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ในความคิดส่วนตัวของโมนะ. แต่ก้ยังได้ที่ 3 นะ แข่งขันกันประมาณ 10 โรงเรียน ตอนที่ยังไม่รู้ผลการแข่งขันรู้สึกเสียใจมากจนร้องไห้ออกมาจนครูได้เข้ามาปลอบและบอกกับโม ว่าไม่ต้องเสียใจเพราะเราทำเต็มที่แล้วถึงเราจะไม่ได้ที่อะไรแต่เราจงภูมิใจว่าเราได้ทำในสิ่งที่เราชอบจนสำเร็จและผ่านไปด้วยดี.ตั้งแต่นั้นมาโมก้พยายามฝึกวาดรูปมาตลอดจนถึงตอนนี้ถึงจะไม่ค่อยมีเวลาวาดรูปสักเท่าไหร่นักแต่ก้ยังชอบการวาดรูปอยู่เสมอ
สำหรับคนที่จะไปแข่งขันอะไรก็ตามจะครั้งแรกหรือหลายครั้งจะผิดหวังบ้างเสียใจบ้างก็ไม่เปนไรเพราะเราทำเต็มที่แล้วและทำดีที่สุดแล้วจงภูมิใจในสิ่งที่เราทำแค่นั้นเราก็มีความสุขแล้ว
สำหรับคนที่จะไปแข่งขันอะไรก็ตามจะครั้งแรกหรือหลายครั้งจะผิดหวังบ้างเสียใจบ้างก็ไม่เปนไรเพราะเราทำเต็มที่แล้วและทำดีที่สุดแล้วจงภูมิใจในสิ่งที่เราทำแค่นั้นเราก็มีความสุขแล้ว
